Smutno mi Boże...

Wyjechałam. Pełna strachu czy poronienie nie nastąpi podczas pobytu tam.
Pełna też nieśmiałej nadziei... a może... w końcu beta HCG nie spadała.

Ten strach spowodował, że nie jeździliśmy na żadne wycieczki . Byliśmy na miejscu. Raz wybraliśmy się tylko łodzią do Marmaris. Bałam się oddalać od hotelu, wiedząc, że tu na miejscu opieka lekarza jest zagwarantowana. Dlatego ten wyjazd znacząco różnił się od innych.

A nadzieja?
Nadzieja powodowała, że bałam się pić alkoholu, miałam wyrzuty po wypiciu kufla piwa, bo... a może jednak...
Mówią, nadzieja matką głupich. Jednak bez nadziei życie było by do dupy.

08-05-11, 12:32 - Dodaj post do ulubionych	#634 (permalink)
delfina5 Kwartalna Mamuśka   mazowieckie  Zarejestrowany: 29-03-2011 Posty: 3 480 566 podziękowań w 430 postach	Witam. Z 14 godzinnym opóźnieniem , już w domku. Wyjazd udany. Zdrowotnie zupełnie bez problemów. Jutro zrobię aktualną betę i we wtorem na usg. Będzie co ma być. Już jestem easy.

10-05-11, 09:34 - Dodaj post do ulubionych

#666 (permalink)

delfina5 Kwartalna Mamuśka   mazowieckie  Zarejestrowany: 29-03-2011 Posty: 3 480 566 podziękowań w 430 postach

Wczoraj wieczorem odebrałam wynik bety. Spadła o ok 4 tys przez 1,5 tygodnia. Cień nadziei zgasł. Po pierwszym incydencie usłyszałam "jest bardzo mało prawdopodobne aby sytuacja się powtórzyła". Zatem jestem wyjątkiem. Zacznę grać w totolotka. Wieczorem wizyta w zasadzie po to aby otrzymać skierowanie do szpitala. Czy kiedykolwiek podejmę kolejną próbę. Nie wiem. Lekarze w moim mieście są dobrymi lekarzami w przypadku prowadzenia prawidłowej ciąży. I tyle. Tym razem nie chcę strzelać w ślepo. A tu żaden lekarz mi nie pomoże aby podjąć jakąkolwiek profilaktykę czy choćby usiłować dociec przyczyny.

10-05-11, 10:07 - Dodaj post do ulubionych

#670 (permalink)

Nelson Spacerowicz   Szymon jest już z nami Zarejestrowany: 3-11-2010 Posty: 894 Nastrój:  164 podziękowań w 133 postach

Delfina pewnie cię to nie pocieszy za bardzo, ale nie schlebiaj sobie;) wyjątkiem nie jesteś:) miałam identyczną sytuację - tez mi lekarz powiedział, ze dwa razy to się nie zdarza - a jednak!!! A teraz za 3 razem się udało!!! Fakt pod nadzorem lekarza od samego początku (a nawet wcześniej  bo najpierw mi zrobił badania wszystkie , do tego mało przyjemne zastrzyki w brzuch, tona leków.... ale się udało!!! Tobie też się uda!!!!!!!!!!!!!!! Co do badań - to ja polecam ci zrobić badania na fosfolipidy (je się robi do jakiegoś czasu po poronieniu) aby wykluczyć zespół fosfolipidowy (czy jakoś tak) i tsh i cytomegalowirusa i toxo - ja takie badania miałam robione.  Nie poddawaj się kochana!!!! Do trzech razy sztuka!!!! :)

10-05-11, 11:42 - Dodaj post do ulubionych	#677 (permalink)
delfina5 Kwartalna Mamuśka   mazowieckie  Zarejestrowany: 29-03-2011 Posty: 3 480 566 podziękowań w 430 postach	Czy określono u ciebie przyczynę Nelson? Domniemam, że tak jeśli stosowano tak inwazyjne leczenie (zastrzyki, tony leków). Pytam, bo zastanawiam się w jakim stopniu udaje się ustalić powód. Last edited by delfina5; 10-05-11 at 12:50.

10-05-11, 13:11 - Dodaj post do ulubionych

#678 (permalink)

Nelson Spacerowicz   Szymon jest już z nami Zarejestrowany: 3-11-2010 Posty: 894 Nastrój:  164 podziękowań w 133 postach

Tak jednoznacznej odpowiedzi to nigdy nie otrzymałam, jaki był powód poronień. Wyniki wyszły ok wszystkie, ale mój lekarz i tak "rozłożył nade mną parasol ochronny" (jak to pięknie nazwał), zastosował tradycyjny zestaw leków czyli luteina i duphaston. Po tygodniu dołozył clexane (zastrzyki przeciwzakrzepowe) - wiesz, nie mam pewności czy to akurat to pomogło, ale się udało:)  Z tego co czytałam na innych wątkach to duphaston i luteina w takich przypadkach to podstawa.  Ja za drugim razem w początkowej ciąży (nie wiedząc że w niej jestem, ale żeby nie było że nieodpowiedzialna jestem to bete robiłam zanim wzięłam te leki, ale wyszło że nie jestem w ciąży) brałam silny antybiotyk. Poroniłam samoistnie i nie można było zbadać, tak jak w pierwszym przypadku gdy miałam zabieg w 2007 roku. Ale cholera wyników nigdy nie odebrałam!!!  Poczekaj trzy miesiące, walnij butelkę wina na rozluźnienie myśli i do dzieła;) popytaj, może jednak jest jakiś wart polecenia lekarz w twoim mieście????

10-05-11, 15:00 - Dodaj post do ulubionych	#679 (permalink)
emika Pierwsze kroki   SZCZĘŚLIWA JAK NIGDY W ŻYCIU	Delfina nie poddawaj się... najważniejsze że Wy macie szanse na potomstwo a wiele par nie ma takich możliwości. Odczekaj odpowiedni czas i do dzieła, będziemy trzymać kciuki.

Nie jestem sama. Mój los podzieliły trzy dziewczyny. Między innymi Ciri o której pisałam i mamalina. Mamalina teraz też jest szczęśliwą mamusią :)

13-05-11, 11:10 - Dodaj post do ulubionych

#728 (permalink)

mamalina Biegacz   Zarejestrowany: 10-12-2008 Miejscowość: Górny Śląsk Posty: 1 145 442 podziękowań w 297 postach

Cześć dziewczynki. Niestety muszę się z Wami rozstać. Wczoraj wróciłam ze szpitala:(( Delfina też jestem przykładem, że zdarza się dwa razy. Lekarz w szpitalu mówił, że w następnej ciąży też - podobnie jak Nelson - będę przyjmowała leki i prawdopodobnie zastrzyki oraz że może być ze 100 powodów dlaczego się tak dzieje. Pobrali więc mi krew na te badania, o których pisała Nelson, aby wykluczyć choć część z nich. Mamy zacząć się starać o dzidziusia za 3, 4 miesiące. Na pewno znajdziesz lekarza, który Ci pomoże. Wierzę w to! Więc tak jak napisała Nelson: "Poczekaj trzy miesiące, walnij butelkę wina na rozluźnienie myśli i do dzieła;)". Może spotkamy się jeszcze w dziale 9 miesięcy. Trzymaj się! Brzuchatki życzę Wam samych dobrych wiadomości przez cały okres ciąży i przede wszystkim zdrowych bobasków. No i lekkich porodów oczywiście! Zaglądnę tu czasem.

Pożegnałam listopadowe mamusie. Smutno mi Boże...

Wiedziałam jednak, że nie poddam się. Bo ta nadzieja właśnie...